Wystawa Sławomira Łuczyńskiego.

Rysunkowy świat Sławomira Łuczyńskiego eksponowany będzie w Galerii OBOK do końca kwietnia.

Znawcy tematu podkreślają jego warsztatowe rzemiosło solid nie cyzelowane przez tysiące godzin spędzonych nad blokami kartonów. Styl Sławomira Łuczyńskiego jest od razu rozpoznawalny, przypomina średniowieczne „danse macabre”, tyle że przeniesione w nasze czasy. Oddech tego co nieuchronne, miesza się z humorem, czasem rubasznym, czasem zaś powleczonym brytyjską flegmą i intelektualną łamigłówką. Postaciami swoich rysunkowych (moralitetowych) everymenów przekazuje nam ważną myśl: życie umyka, więc nie traćmy czasu na to, co błahe, nieważne i miałkie. 

Rysunkowa dydaktyka z uśmiechem a’la Łuczyński

Łuczyński moralizuje i naucza przez uśmiech, rysunkowy żart, oddech absurdu, dzięki którym niejeden z nas uderzy się w pierś i wypuści z rąk kamień. W swoich pracach oswaja to, co nieuniknione, to, co i tak nadejdzie, czyli odejście na drugą stronę luster każdego istnienia. Tutaj rodzi się pytanie: co pozostaje nam w obliczu grozy zniknięcia, zgaśnięcia iskierki życia? Odpowiedź pojawia się od razu: szczery śmiech, odarty z kunktatorstwa i społecznej gry, by stać się lepszym? Obcując z rysunkami Sławomira Łuczyńskiego, niezwykle często śmiejemy się sami z siebie. Łuczyńskiego komizmy miejsca i sytuacji, rebusowe i zaskakujące zbitki słów w zespoleniu z jego kreską i aranżem kolorów rodzą w widzach refleksje.  Każdy kto obcuje z jego metaforami życia zaklętymi w rysunki wyzwala swoje rozważania.

SŁAWOMIR ŁUCZYŃSKI – satyryk i rysownik, należy do Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury (SPAK). Od grudnia 2011r. pełni funkcję wiceprezesa. Ma na koncie 75 nagród za rysunek satyryczny w konkursach międzynarodowych oraz 59 nagród w konkursach krajowych. Za działalność artystyczną został wyróżniony przez SPAK dwukrotnie małym ERYKIEM (1998r i 2000r.) i dużym ERYKIEM w 2002 roku. Ponadto minister kultury i dziedzictwa narodowego w 2001 roku przyznał mu odznakę Zasłużony Działacz Kultury. W 2013 r. Ruch „Piękniejsza Polska” pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego wyróżnił go za „tworzenie piękna, którym możemy szczycić się przed światem”. W 2014 r. otrzymał odznakę Zasłużony dla Kultury Polskiej. Największą kolekcję jego prac posiada w swoich zbiorach Muzeum Historii Nowoczesnej w Paryżu. Mieszka i pracuje w Pabianicach.